“Kahraman” Sözünün Etimolojik Yolculuğu

  • Konbuyu başlatan Padişahbet
  • Başlangıç tarihi
P

Padişahbet

Administrator
Yönetici
Farsça ve Arapça Köken

'Kahraman' Osmanlıca'ya, Farsçadaki kahremân (قهرمان) sözcüğünden geçmiştir. Farsçadaki bu terim, Arapçadaki qahramān (قهرمان) formuna dayanır. Arapçadaki qahramān, 'güç, kuvvet' anlamındaki qahr (قهر) kökünden türeyerek 'güçlü, zorluğa göğüs geren' kişi anlamını kazanır. Zaman içinde hem dilimize hem de edebiyatımıza nüfuz eden kahraman kavramı, 'destansı işler başaran yiğit' karşılığını bulmuştur.

Kaynakça: İran Ulusal Kütüphanesi.

Tarihî Kullanım ve Anlam Genişlemesi

Selçuklu ve Osmanlı dönemlerinde şiirlerde, manzumelerde ve tasavvuf metinlerinde sıkça rastlanan 'kahraman' sözcüğü, dini ve halk edebiyatında farklı anlam katmanları kazanmıştır. İlk olarak savaş ve mücadele bağlamında kullanılan kelime, günümüzde toplumsal dayanışma, fedakârlık ve sivil cesaret örneklerinde de 'kahramanlık' vurgusuyla anılıyor.
 
Geri
Üst