P
Padişahbet
Administrator
Yönetici
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi, boşanma davaları açısından emsal bir karara imza attı. Yargıtay 2. Hukuk Dairesi, 'erkeğin evi ve ailesiyle ilgilenmediği, ihtiyaçlarını karşılamadığı, düzenli bir işinin olmadığı şeklindeki kusurlu davranışları, davacı kadının kişilik haklarına saldırı niteliği taşımamaktadır' dedi.
İçtihat Bülteni Uygulaması'ndan edinilen bilgiye göre, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi tarafından eşler arasında görülen boşanma ve tazminat hususlarına ilişkin olarak erkek eş aleyhine, kadın eş lehine manevî tazminata hükmedildi.
Erkek eş, istinaf incelemesi sonucunda verilen hükmü süresi içerisinde temyiz etti ve dosya Yargıtay 2. Hukuk Dairesi incelemesine alındı.
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi, temyiz incelemesi neticesinde bozma ilâmında şu ifadelere yer verdi:
"Mahkemece kabul edilen ve gerçekleşen davalı erkeğin 'Evi ve ailesiyle ilgilenmediği, ihtiyaçlarını karşılamadığı, düzenli bir işinin olmadığı' şeklindeki kusurlu davranışları davacı kadının kişilik haklarına saldırı niteliği taşımamaktadır. 4721 sayılı Kanunun 174 üncü maddesinin ikinci fıkrası şartları kadın yararına oluşmamıştır. O halde, davacı kadının manevî tazminat talebinin reddi gerekirken, yazılı şekilde kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir."
Böylelikle, çoğu boşanma davasında, bu gibi iddialara kusur olarak dayanıldığı göz önüne alındığında, bu iddiaların sabit olması durumunda bile manevî tazminata hükmedilemeyeceğini içtihat ederek önemli bir emsal karara imza atmış oldu.
İçtihat Bülteni Uygulaması'ndan edinilen bilgiye göre, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi tarafından eşler arasında görülen boşanma ve tazminat hususlarına ilişkin olarak erkek eş aleyhine, kadın eş lehine manevî tazminata hükmedildi.
Erkek eş, istinaf incelemesi sonucunda verilen hükmü süresi içerisinde temyiz etti ve dosya Yargıtay 2. Hukuk Dairesi incelemesine alındı.
"Kişilik haklarına saldırı yok" dedi: Yargıtay kararı bozdu
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi, temyiz incelemesi neticesinde bozma ilâmında şu ifadelere yer verdi:
"Mahkemece kabul edilen ve gerçekleşen davalı erkeğin 'Evi ve ailesiyle ilgilenmediği, ihtiyaçlarını karşılamadığı, düzenli bir işinin olmadığı' şeklindeki kusurlu davranışları davacı kadının kişilik haklarına saldırı niteliği taşımamaktadır. 4721 sayılı Kanunun 174 üncü maddesinin ikinci fıkrası şartları kadın yararına oluşmamıştır. O halde, davacı kadının manevî tazminat talebinin reddi gerekirken, yazılı şekilde kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir."
Böylelikle, çoğu boşanma davasında, bu gibi iddialara kusur olarak dayanıldığı göz önüne alındığında, bu iddiaların sabit olması durumunda bile manevî tazminata hükmedilemeyeceğini içtihat ederek önemli bir emsal karara imza atmış oldu.